کتابخوان ماه مهر

باز آمد بوی ماه مهر

اولین روز مهر، روز مهرورزی است، روز آفتاب، روز شکفتن احساس، روز زمزمه و لبخند، روز آشنایی دانش آموزان با کتاب و معلم و دنیای تازه.
اینک دل نشین ترین آهنگ زندگی ـ زنگ مدرسه ـ به فصل فاصله ها پایان می دهد و خاطره انگیزترین دوران زندگی، دوباره آغاز می شود. کودکان به پیاده روی های خزان زده و پوشیده از برگ پاییز، بهارانه ترین لبخندها و بازی های کودکانه را می بخشند. عطر رویش دوباره در زمین دانش و فرهنگ، دوردستِ صمیمی روستاها تا گستره پرهیاهوی شهرها را پر می کند.
خواب تابستانی میز و نیمکت های چوبی، شکسته می شود و در شلوغی دیدار هم شاگردی های سالِ قبل جان می گیرند. سکوت حیاط مدرسه، در هیاهوی دانش آموزانِ خوشحال، می شکند. دوست های قدیمی، حلقه دوستی را بازتر می کنند و دوستان جدید را به جمع خود می خوانند. مهر آن قدر بوی بهار می دهد که پاییز بودن آن، به یاد نمی آید. مهر، فصل خشکیدن و زرد شدن و ریختن نیست.

درها را بگشایید که خورشید «مهر» از روزنه های «دانایی» دمیده است.
درها را بگشایید تا بار دیگر «بابا» برای تشنگان دانایی «آب» بیاورد.
باز کنید درهای باغ دانایی را تا «آن مرد» «در باران» بیاید و با شانه های باران خورده، «بهار علم» را به ارمغان بیاورد و با جام های لبریز از «حس شکفتن» و «به باور رسیدن»، تشنگان را سیراب کند.
امروز، روز علم است؛
روز بازگشایی دروازه های دانش برای جویندگان آن.
پنجره های کلاس را باز کنید تا تخته سیاه، از هوای تازه تلاش ها پر شود.
دوباره زندگی در کلاس ها جانی تازه می گیرد.
«گچ»، با «تخته سیاه» آشتی می کند.
نیمکت های خاک خورده دوباره تمیز می شود.
دفترها، از «بابا» و «انار» و «ادیسون» و «معادله» و... پر می شود.
درها را بگشایید تا شور و شوق پرواز در بال های پرندگان ریخته و صدای دلنشین معلم، در چهار سمت کلاس طنین انداز شود.
:«بچه ها! بازگشایی مدارس و نوید تلاشی دوباره را به شما تبریک می گویم.

احادیث

 

        حضرت امام حسین (علیه السلام) فرمود: همانا عدّه ای خداوند متعال را به جهت طمع و آرزوی بهشت عبادت می کنند که آن یک معامله و تجارت خواهد بود و عدّه ای دیگر از روی ترس خداوند را عبادت و ستایش می کنند که همانند عبادت و اطاعت نوکر از ارباب باشد و طائفه ای هم به عنوان شکر و سپاس از روی معرفت، خداوند متعال را عبادت و ستایش می نمایند; و این نوع، عبادت آزادگان است که بهترین عبادات می باشد.

 

  اامام حسین (ع) فرمود: همانا سخاوتمندترین مردم آن کسی است که کمک نماید به کسی که امیدی به وی نداشته است.   و بخشنده ترین افراد آن شخصی است که ـ نسبت به ظلم دیگری با آن که توان انتقام دارد ـ گذشت نماید.   صله رحم کننده ترین مردم و دید و بازدید کننده نسبت به خویشان، آن کسی ست که صله رحم نماید با کسی که با او قطع رابطه کرده است.

 

از حضرت سوال شد کرامت و فضیلت انسان در چیست؟   در پاسخ فرمود: کنترل و در اختیار داشتن زبان و سخاوت داشتن، سوال شد نقص انسان در چیست؟ فرمود: خود را وا داشتن بر آنچه که مفید و سودمند نباشد. 

 

 امام حسین (ع) فرمود: افراد جامعه بنده و تابع دنیا هستند و مذهب، بازیچه زبانشان گردیده است و برای إمرار معاش خود، دین را محور قرار داده اند ـ و سنگ اسلام را به سینه می زنند ـ .   پس اگر بلائی همانند خطر ـ مقام و ریاست، جان، مال، فرزند و موقعیّت، ... ـ انسان را تهدید کند، خواهی دید که دین داران واقعی کمیاب خواهند شد.

 

  ضمن فرمایشی امام حسین فرمود: همانا شخص مومن خلاف و کار زشت انجام نمی دهد و عذرخواهی هم نمی کند.   ولی فرد منافق هر روز مرتکب خلاف و کارهای زشت می گردد و همیشه عذرخواهی می نماید. 

ایام حزن و اندوه امام حسین (ع) برتمامی شیعیان جهان تسلیت باد.